از کاشی کاری برای اینکه یکی عاشق شما شود استفاده کنید

از دیگر زیبایی های این مسجد میتوان به معماری و کاشی کاری های ورودی این مسجد اشاره کرد. یکی از شاهکارهای بینظیر معماری را در محراب این مسجد میتوان مشاهده کرد. مسجد شاهزاده یا مسجد شازده مسجدی در شهر کرمانشاه است که در محله تیمچه و خیابان جوانشیر این شهر واقع شده است و از آثار دورهٔ قاجاریه بهشمار میرود. مسجد شازده دارای آب انباری است که در گذشته از آن برای انبار و استفاده آب و به عنوان یخچال ب ای نگه داری مواد غذایی استفاده میشده که دارای دو در ورودی یکی از داخل کوچه و دیگری از انبار شبستان میباشد. ↑ باشگاه خبرنگاران جوان: مسجد شاهزاده قدیمیترین مسجد کرمانشاه، نوشتهشده در ۳ بهمن ۱۳۹۴؛ بازدید در ۲۶ اسفند ۱۳۹۸. ↑ محتاط، سیمای اراک (جامعهشناسی شهری)، ۳۲۵. سهم منابع ثابت (صنایع و کارخانهها) در آلودگی هوای اراک ۵۰٪ و سهم منابع متحرک (خودروها و وسایل نقلیه) ۴۵٪ اعلام شده است. شیوه ساخت و شکل ظاهری جام را شبیه به منارهای میدانند که مسعود سوم غزنوی در شهر غزنی یا غزنه ساخته بود. شباهت ظاهری آن بسیار نزدیک به مناره های غزنی است که توسط مسعود سوم ساخته شده است. منار جام شامل ۶۰ مناره و برج های ساخته شده در آسیای میانه، ایران و افغانستان که بین قرون ١١ و ١٣ ساخته شده است.

محوطه باستانی جام با موفقیت به عنوان اولین میراث جهانی افغانستان در سال ٢۰۰٢ معرفی شد. ↑ "منار و منطقه باستانی جام". ↑ خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا): کرمانشاه و همه مساجد تاریخیاش، نوشتهشده در ۳ شهریور ۱۳۹۲؛ بازدید در بهترین کاشی استخری ۲۶ اسفند ۱۳۹۸. چنانکه همه ساله در فصل بارندگی با افزایش سیلابها و بالا آمدن سطح آب رودخانه این خطر طبیعی چندین برابر میشود. یکی از خطرهایی که منار جام را تهدید میکند جای گرفتن آن در کنار رودخانه است. آبانبار درون محوطه دارای ابعاد زیر است: درازای آن ده متر و نیم، پهنایش چهار متر و ارتفاع آن سه متر و بیست سانتیمتر است که با توجه به آواری که در کف آن ریخته شدهاست، بیش از این است. سه نسخه افست از الگوی دایره پوشش حداقل (از سمت چپ تصویر) از الگوی ۷ دایره ای استفاده می کند ، مانند این نسخه قرمز ، سبز ، آبی. گنبد نظامالملک با تخریب تعدادی از ستونهای شبستان ضلع جنوبی، به صورت منفرد و به طریقی که سه ضلع آن جدا بودند و فضای سرپوشیده نداشت، ایجاد شد و تنها قسمت جنوبی گنبد به دیوارهای اطراف متصل بود. نخستین تحریم جامع بینالمللی علیه ایران در دوران معاصر، تحریم بریتانیا علیه ایران به منظور واکنش در برابر انتخاب محمد مصدق به نخستوزیری بود که هدف ملیسازی صنعت نفت را دنبال میکرد.

مدتی پس از این وقایع بود که عارف توسط دوستی مشترک به بزم نظامالسلطان راه یافت و شبی در باغ گلندوئک برای اولین بار معشوقه نظامالسلطان را دید و دلباخته او گشت. تحقیقات باستانشناسی نشان دادهاند که در اطراف برج جام آثار و خرابههایی از استحکامات نظامی، یک کاخ، کوزههای سفالین و یک گورستان متعلق به یهودیان یافت شدهاست و با این اوصاف احتمالاً از برج جام برای دیدبانی استفاده میکردند. نخستین آزمایشهایی که در سال (۱۹۷۱ میلادی) توسط کارشناسان صورت گرفت نشان داد منار جام به اندازه ۲ درجه به سمت شمال و به سوی هریرود تمایل پیدا کردهاست. تجزیه و تحلیل حفره های دزد در اطراف سایت، تصاویر ماهواره ای با وضوح بالا و داده های گوگل مپ منجر به کشف اندازه پایتخت تابستانی غوریان در اطراف منار جام گردیده است که حدود ١٩.٥ هکتار میباشد. محراب ، ستون ها و حتی آجر کاری های این مسجد در نهایت سادگی بسیار چشم نواز هستند .

در شماره ششم کتیبه نشریه «انجمن حفظ میراثهای فرهنگی افغانستان» (سپک) آمدهاست که سازنده این مناره معماری به نام «علی» بوده که نام او در دو نقطه این مناره دیده میشود همچنین در پای منار جام نیز نام شاه غیاث الدین غوری به چشم میخورد. صحن اصلی مسجد، مستطیل شکل و مفروش به سنگ تیشهای و نوساز است که در ضلع شمالی آن، حسینیهای نوساز و در ضلعهای غربی و شرقی آن، کلاسها و کانونهای فرهنگی قرار دارند. منار جام در نشست ۲۶ام کمیته میراث جهانی یونسکو به تاریخ ۲۷ ژوئن ۲۰۰۲ در شهر «بوداپست» که از طرف سازمان آموزش، علمی و فرهنگی یونسکو برگزار شد در فهرست میراث فرهنگی جهان قرار گرفت. همچنین به دلیل وضعیت نامطلوب حفظ منار و نتایج غارت آنجا، در فهرست میراث جهانی یونسکو در معرض خطر ثبت شد. روش سنتی کشت در زیر سایه درختان چای کهن، پاسخی به شرایط خاص اکوسیستم کوه و اقلیم موسمی نیمهگرمسیری است و با نظام مدیریتی که جوامع بومی محلی آن را حفظ کردهاند، ترکیب شده است. پژوهشی در فرش ایران، صفحهٔ ۱۰۱. علیرضا شاهپور شهبازی (۱۳۸۴)، «کاخ بار آپادانا»، راهنمای مستند تخت جمشید، به کوشش بنیاد پژوهشی پارسه-پاسارگاد.، تهران: انتشارات سفیران و انتشارات فرهنگسرای میردشتی، ص. تهران: بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار یزدی.